- Μεϊτζί
- (Meiji). Η περίοδος της βασιλείας (1867-1912) του 122ου αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, Μουτσουχίτο, ο οποίος και επονομάστηκε Μ. μετά την ανάρρησή του στον θρόνο. Η λέξη σημαίνει φωτισμένη διακυβέρνηση και η σημασία της εποχής Μ. οφείλεται στο γεγονός ότι αντιπροσωπεύει το τέλος της σογκουνικής (φεουδαρχικής) εξουσίας στην Ιαπωνία, με την ανατροπή του οίκου των Τοκουγκάβα. Το άνοιγμα των λιμανιών Σιμάντα και Χακοντάτε (1854) στη Δύση και οι επαχθείς για την Ιαπωνία συνθήκες που υπέγραψε ο τότε σογκούν Τοκουγκάβα Ιεσάντα (1853-58) δημιούργησαν κλίμα αναταραχής, με αποτέλεσμα να διαφανούν ανανεωτικές τάσεις. Ο Μ. αποτέλεσε σύμβολο ενότητας και άφησε τους υπουργούς του να χειρίζονται ως επί το πλείστον τις υποθέσεις του κράτους. Ενδεικτικό του πνεύματος ανανέωσης της περιόδου υπήρξε το γεγονός ότι η παλιά πόλη Έντο (η οποία μετονομάστηκε σε Τοκιο) εξελίχθηκε σε σχεδόν ισοδύναμη πόλη με την πρωτεύουσα Κιότο. Με την επάνοδο της εξουσίας στα αυτοκρατορικά χέρια, η εποχή Μ. αποτέλεσε την αρχική φάση της νεότερης Ιαπωνίας. Το κράτος εκβιομηχανίστηκε και έθεσε τις βάσεις που το κατέστησαν υπερδύναμη κατά το πρώτο μισό του 20ού αι., αν και άρχισαν να διαφαίνονται οι ιμπεριαλιστικές τάσεις που οδήγησαν την Ιαπωνία στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Dictionary of Greek. 2013.